Γιάννης Σερβετάς

Είναι γύρω στα 40 και μάλλον του φαίνεται! Ψηλός, με σκούρα καστανά μαλλιά, σχεδόν γκρίζους κροτάφους, δεν μοιάζει ούτε κατά διάνοια στον Τζόρτζ Κλούνεϊ. Είναι ο Γιάννης Σερβετάς

τον ακούς εδώ

από το τιμ του «ΑΜΑΝ, τα καθάρματα»
Ίσως κάποιες γυναίκες να τον χαρακτηρίζουν γοητευτικό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα τον ψήφιζαν για άνδρα της χρονιάς (βέβαια, μετά το Γιώργο Παπαδάκη, όλα είναι δυνατά!). Τον έχουμε δει ντυμένο γριά, τον έχουμε ακούσει στη χειρότερη εκδοχή της Βλάχικης προφοράς (τύφλα να 'χει η Αμαλία!) και δεν αφήνει κανένα περιθώριο στη φαντασία για το τι ντύνεται τις Απόκριες. Τότε, λοιπόν, γιατί τον λατρεύουμε τόσο; Πιθανόν επειδή όταν ήταν μικρός έπαιζε στα αρχαία του Γαλέριου.'lσως, πάλι, επειδή σκαρφάλωνε σε πρασιές το καλοκαίρι για να δει τζάμπα θερινό κινηματογράφο. Σίγουρα όχι επειδή μάζευε καβουράκια μπροστά στο Λευκό Πύργο. Όπως και να 'χει, ο Γιάννης Σερβετάς μας έκανε τη χάρη να ασχοληθεί με εμάς και τα ΜΜΕ το 1992. Όταν ήταν μικρός, πηδούσε παράνομα τα κάγκελα της έκθεσης για να κάνει μια βόλτα στα απίθανα, για τα μάτια του μικρού τότε Γιάννη, εκθέματα. Σήμερα οι φύλακες της ίδιας έκθεσης τον καλημερίζουν όταν διασχίζει τις πύλες της, προκειμένου να φτάσει στο Ράδιο - Θεσσαλονίκη.
Φυσικά κι έκανε κοπάνες όταν ήταν μικρός. Και μάλιστα τις συνεχίζει ακόμα και σήμερα. Κοπάνες από την καθημερινότητα, τη συνήθεια, τη μιζέρια. Σε εμάς απομένει απλώς να τον ακολουθήσουμε...

Σας έχουμε συνηθίσει ως τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό πρόσωπο. Τελευταία, όμως, τις ιδιότητες σας συμπληρώνει και αυτή του συγγραφέα. Πώς προέκυψε αυτό; «Συγγνώμη... Δηλαδή εγώ έγινα συγγραφέας επειδή έγραψα 400 ανέκδοτα και ιστορίες; Με αυτή τη λογική, εγώ, ο Ντοστογέφσκι και οι τροχαίοι είμαστε συνάδελφοι! Ε, βέβαια. Κι αυτοί τόσες κλήσεις γράφουν κάθε μέρα... Να μην τους αδικούμε!»

Πρόκειται για ένα πεδίο δράσης με το οποίο σκέφτεστε μια πιο μόνιμη σχέση;«Αυτό ναι. Είμαι μονογαμικός γενικά και μου αρέσουν οι μόνιμες σχέσεις. Με γοητεύει η έννοια του . ημερολογίου. Μου αρέσει η καταγραφή της κάθε μέρας και των στιγμών. Δεν σας κρύβω ότι ήδη σκέφτομαι το ημερολόγιο του 2008».

Είστε ο τελευταίος που προστέθηκε χρονικά στην παρέα των «καθαρμάτων».

Πόσο άλλαξε η ζωή σας από αυτή τη συνεργασία;«Άλλαξε συθέμελα η ζωή μου. Κατ' αρχάς εξαφανίστηκαν οι γιορτές, μετά χάθηκαν οι οικογένειακές επισκέψεις, ύστερα την έκανε ο καναπές κι εξανεμίστηκε η χαλάρωση. Ούτε η Νικολούλη μαζί με το Χαρδαβέλλα δεν μπόρεσαν έκτοτε να βρουν ίχνος των παραπάνω! Πολύ τρέξιμο».

Συνήθως τα τηλεοπτικά πρόσωπα αισθάνονται αμήχανα όταν παρακολουθούν τον εαυτό τους σε προηγούμενες τηλεοπτικές τους δουλειές. Συμβαίνει το ίδιο και στη δική σας περίπτωση;

«Στη δική μου περίπτωση, με τόσο πολλές μεταμφιέσεις, δυσκολεύομαι μερικές φορές να καταλάβω ποιος ακριβός είμαι. Όχι. Μου αρέσει να βλέπω παλιά καλά σκετσάκια των "ΑΜΑΝ". Δεν έχω εγώ αρχείο. Μου τα δείχνουν άνθρωποι στα κινητά τους και μου στέλνουν αποσπάσματα στο e-mail μου. Ωραία είναι».

Πώς καταφέρνετε να παραμένετε το αγόρι της δίπλανης πόρτας;

«Μου αρέσει αυτή η ερώτηση. Από μικρόν ήθελα να ζω σε χωριό. Ήθελα να χαιρετάω και να με χαιρετούν οι πάντες. Μπορεί να μεγάλωσα σε πόλη, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος που κάνω αυτή τη δουλειά. Τώρα, σε όποιο χωριό της Ελλάδας και να πάω, θα βρεθούν άνθρωποι που θα με γνωρίσουν και θα με χαιρετήσουν. Είμαι ένας ευλογημένος άνθρωπος. Κατάφερα κι έκανα την πατρίδα μου... χωριό μου».

Δεν σας έχει δελεάσει ποτέ οικονομικά μια πρόταση τόσο ώστε να μετακομίσετε στην Αθήνα;

«Μπορεί να βρεθώ σε τέτοια κατάσταση που να χρειαστεί να κατέβω στην Αθήνα. Άνθρωποι είμαστε. Όμως εδώ τα έκανα όλα. Και δεν μιλάω για τη δουλειά, θα γίνω κουραστικός ή μελό, αλλά μιλάω για την οικογένεια και τους φίλους μου. Αν κατέβω κάτω ποιος θα τους παιδεύει όλους αυτούς;»

Περιέχει αυτή η απόφαση κάποιο κρυμμένο μήνυμα για όσους αποφασίσουν να μετοικήσουν στην Αθήνα;

«Ναι. Το κρυμμένο μήνυμα είναι: "Κατεβείτε όλοι στη ν Αθήνα, για να βρίσκω εύκολα να παρκάρω στη Θεσσαλονίκη". Έξω από την πλάκα, προσωπικά, μου αρέσει η Αθήνα. Όμως δεν αλλάζει εύκολα πόλη που έχει θάλασσα. Αυτό είναι το λιμάνι μου. Και να χαθώ, θα πάρω την πρώτη κατηφόρα που θα βρω και θα με βγάλει στην παραλία».

Τι θα απαντούσατε σε όλους όσοι ισχυρίζονται ότι για να κάνει κανείς καριέρα σε τηλεοπτικό επίπεδο, πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο των γεγονότων, δηλαδή την Αθήνα;

«Η απάντηση είναι δέκα χρόνια "ΑΜΑΝ" από Θεσσαλονίκη. Δουλεύουμε από αυτή την πόλη για όλη την Ελλάδα».

Υπάρχει όριο ηλικίας στη σάτιρα, όπως αυτή αποτυπώνεται μέσα από την κάμερα των «καθαρμάτων»;

«Όχι, η σάτιρα δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει ούτε ιερό ούτε όριο».

Κατονομάσατε μου ένα... κάθαρμα της πολιτικής σκηνής.

«Δεν είναι σωστό.

Με φέρνετε σε δύσκολη θέση. Να ονομάσω ένα μόνο; Τι θα πουν τα εκατοντάδες υπόλοιπα καθάρματα;»

Ποιας εφεύρεσης θα θέλατε να είστε ο δημιουργός;

«Του μαντζουνιού που θα έκανε αόρατο τον άνθρωπο. Πρώτα για να 'δινα καμιά δεκαριά χαστούκια σε μερικούς που θέλω και μετά για να έμπαινα στο Βρετανικό Μουσείο και να έγραφα στους τοίχους: "Λευτεριά στα αγάλματα", θα υπέγραφα από κάτω ΠΑΟΚG4».

Αν επιστρέφατε στο παρελθόν για δέκα λεπτά, σε ποια χρονική στιγμή της ζωής σας θα προτιμούσατε να συμβεί αυτό;

«Θα ήθελα να γυρνούσα στη στιγμή της γέννησης. Να έβλεπα τη χαρά στα μάτια της μάνας μου και φυσικά αν έδωσε ο μπαμπάς μου λεφτά στη νοσοκόμα ή με πήρε τζάμπα».Ποιος είναι ο χειρότερος εφιάλτης σας; «Να πεθάνω, να πάω στον παράδεισο και να μην έχω άνθρωπο να μιλάω».Ο καλός νικάει πάντα στο τέλος... Πρέπει ωστόσο;«Όχι βέβαια. Κάποτε πρέπει να αρχίσουν να λένε την αλήθεια και στις ταινίες».

Ποιον θεωρείτε το μεγαλύτερο μύθο όλων των εποχών, όσον αφορά τη σχέση των δύο φύλων;

«Ότι οι άντρες που έχουν χιούμορ έχουν επιτυχία στις γυναίκες. Βλακείες... Το γνωρίζω προσωπικά και το διαψεύδω».

Το αγαπημένο σας τραγούδι;

«Πολλά είναι αλλά θα ξεχωρίσω ένα τραγούδι των Monty Python, το "Always look on the bright side of life"».

Από το Χάρρυ Κλυν μέχρι το Γιώργο Μητσικώστα, ποια προσωπικότητα ξεχωρίζετε από το χώρο του θεάματος σε αυτό το είδος;

«Το Θανάση Βέγγο, θεωρώ ότι αυτός έκανε το πρώτο "ΑΜΑΝ". Υποκλίνομαι στο ήθος, την εργατικότητα, την επιμονή και το ταλέντο του. Αισθάνομαι τυχερός που μιλάω την ίδια γλώσσα με αυτόν τον άνθρωπο και καταλαβαίνω το λόγο του, χωρίς μετάφραση».

Ποιος νομίζετε ότι πρέπει να μας εκπροσωπήσει στη φετινή Eurovision;

«Ο Αγάθωνας. θα ήθελα να πήγαινε με την κομπανία του και να έπαιζε ένα ωραίο ρεμπέτικο. Τουλάχιστον ένα δωδεκάρι από Κύπρο θα το παίρναμε και τέλος πάντων και τελευταίοι να βγαίναμε, τουλάχιστον θα ακούγαμε κάτι που θα μας άρεσε».

Από τους Λευθέρη Πλακίδα και Χριστίνα ΚανατάκηΦωτογραφίες: Κώστας Αμοιρίδης