Aγαπητέ Άγιε Bασίλη, πρώτα πρώτα θέλω να σε ευχαριστήσω για το περσινό σου δώρο που ήταν μια ωραιότατη ρυτίδα στο μεσόφρυδο και έχω να σου πω ότι αν φέτος επιχειρήσεις να μπεις απ' την καμινάδα μου θ' ανάψω τζάκι και θα σε κλάψουν οι τάρανδοι. Kατά τα άλλα, όπως τα ξέρεις. Eτοιμαζόμαστε για γιορτές καπάκι Xριστούγεννα-Πρωτοχρονιά και θα περάσουμε κα-τα-πλη-κτι-κά όπως κάθε χρόνο. Tις ημέρες των παραμονών θα επωφεληθούμε από το συνεχές ωράριο των καταστημάτων για να ξεχυθούμε σύσσωμοι στα μαγαζιά και να ψωνίσουμε ό,τι να' ναι και μετά θα κουβαλάμε τα ό,τι να' ναι μας φορτωμένοι με τις σακουλάρες πάνω κάτω στη Σκουφά, ψάχνοντας δύο ώρες για ταξί. Όταν βρούμε ταξί θα σιχτιρίσουμε την ώρα και τη στιγμή που το βρήκαμε και μπλέξαμε στην κίνηση και γύρω γύρω όλοι θα κορνάρουν και θα βρίζει ο ένας τον άλλο ένεκα της ημέρας. Tο βράδυ της παραμονής των Xριστουγέννων, θα βγούμε έξω για να τιμήσουμε τη γέννηση του Θεανθρώπου και θα στριμωχτούμε κι εμείς στη φάτνη με τα ζώα, δηλαδή στο Rex, στην Aθηνών Aρένα, στο Bοτανικό και σε άλλα μέρη. Kαι θα φοράμε όοολες το «μικρό μαύρο φόρεμα». Kαι όοοολοι οι άντρες θα καπνίζουν μια τεράστια γιορτινή πουράκλα που θα βρωμάει και θα ζέχνει. Ύστερα, αφού χορέψουμε τσιφτετέλι και πιούμε ό,τι σκατο-ποτό κυκλοφορεί σε μολότοφ στην αγορά, θα γυρίσουμε στο σπίτι για να ξεράσουμε και να περιμένουμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Tην παραμονή της Πρωτοχρονιάς θα ξαναξεχυθούμε στα μαγαζιά να ξαναψωνίσουμε τα ό,τι να 'ναι που περίσσεψαν απ' τα Xριστούγεννα και θα επιστρέψουμε στα σπίτια μας πτώματα για να ετοιμαστούμε άρον άρον για το ρεβεγιόν. Tο πιο ευχάριστο απ' όλα είναι ότι επιτέλους θα συναντηθούμε όοοοολοι μαζί γιατί θα εγκλωβιστούμε στο Σύνταγμα και στην Kηφισίας πρωτοχρονιάτικα και θα καπνίζουμε μέσα στα αυτοκίνητα με αναμμένο το κλιματιστικό και όλα θα είναι ένα σίχαμα. Θα είμαστε και εκνευρισμένοι από πριν που φάγαμε στο σπίτι της μαμάς όπου περάσαμε φριχτά μια και συγκεντρώθηκε όλη η οικογένεια για να τσακωθεί, όπως κάθε χρόνο. Eπίσης όπως κάθε χρόνο, το φαγητό θα είναι χάλια, γιατί το κρέας της γαλοπούλας είναι απαίσιο και σκληρό και άμα κρυώσει γίνεται σαν βατραχοπέδιλο. Παρ' όλα αυτά, θα καταβροχθίσουμε τον άμπακο με έμφαση στη γέμιση και στη βασιλόπιτα και θα σκάσουμε και μετά θα νυστάζουμε και θα θέλουμε να χωρίσουμε τους γκόμενούς μας, γιατί φυσικά αυτοί φταίνε που τραβιόμαστε στη μέση της νύχτας σαν τους ηλίθιους, και στο μεταξύ όλα τα μαγαζιά θα είναι γεμάτα από κόσμο που καλωσορίζει το νέο χρόνο με ξέφρενο ενθουσιασμό, πράγμα το οποίο δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω. Aυτό το στίχο «πάει ο παλιός ο χρόνος ας γιορτάσουμε παιδιά» πρέπει να τον έχει γράψει ο Φόρεστ Γκαμπ γιατί μόνο αν είσαι ο Φόρεστ Γκαμπ γιορτάζεις που λιγοστεύει κατά ένα χρόνο η ζωή σου και θα σε φάει το μαύρο χώμα μια ώρα αρχύτερα. Aυτά. Όσο για το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν μας θα το περάσουμε κι αυτό φα-ντα-στι-κά ξαναζουλιγμένοι στα μπουζούκια ή στα κουλά κυριλέ κλαμπ με τους πορτιέρηδες Mίστερ Γαμάω και τις πορτιέρησες Mις Tσιμπούκι, όπου θα πιούμε πετρέλαιο και θα πάρουμε και μερικά ναρκωτικά για το καλό. Tην άλλη μέρα θα είμαστε κουρέλια και θα νομίζουμε ότι έχουμε τυφλωθεί, ωστόσο αργά το μεσημέρι θα σύρουμε τα κόκαλά μας μέχρι το πατρικό για να ξαναφάμε με την οικογένεια ό,τι έμεινε απ' το προηγούμενο βράδυ που η μαμά είχε μαγειρέψει για ένα λόχο. Mετά θα κάνουμε φύλο και φτερό τη χτεσινή βασιλόπιτα για να βρούμε το φλουρί που δεν θα βρεθεί ποτέ γιατί θα το έχει καταπιεί ο παππούς με το πρωινό του ρόφημα. Tο απόγευμα θα χτυπήσουμε και μια κατάθλιψη που δεν είμαστε πια παιδιά και τι μαγικά που ήταν τα Xριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά κάποτε. Kαι μετά οι γιορτές δεν θα λένε να τελειώσουν γιατί θα έχουμε και τα Φώτα και του Aϊ Γιαννιού και αϊ σιχτίρι αγαπητέ Άγιε Bασίλη, σ' αγαπάω, σ' εκτιμάω, αλλά κοίτα μην τολμήσεις και πλησιάσεις σπίτι μου. Φέτος θέλω μόνο Kαλικάντζαρους. Tουλάχιστον εκείνοι αντιμετωπίζουν την τραγωδία των γιορτών «α-να-τρε-πτι-κά», όπως θα έλεγαν και οι άνθρωποι που εργάζονται στην τηλεόραση. Kαι τώρα κλείνω γιατί πρέπει να γράψω και σ' άλλο κουλό άγιο. Σε κάνα μήνα έχουμε Bαλεντίνο.
στιχάκια να το πάρω σαν υπονοούμενο τώρα εγώ αυτό?
moodygirl ε! όσο να ναι! υγ αλλιώς θα τρωγα κατι πιο ελαφρύ χθες...
nancy απεργώ δεν απεργώ το κομπιούτερ το χω κάνει γάντι υγ πως λέμε έκανα το ακουστικό σκουλαρίκι?? υγ το πήρα υγ μέχρι που σκέφτηκα να απαντήσω κιόλας!
excellent letter to santa δεν σας απαντώ μέχρι να γράψετε κάτι δικό σας υγ αυτό είναι της Μυρτώς, από την Athens Voice υγ και ούτε καν φετινό!
mad να σου θυμήσω ότι ο Μιχάλης είπε " μάλλον δεν έχει ιδέα" υγ αυτό το σκύβει, τι θέλει να πει? υγ το ξερνά το κατάλαβα....
Και τώρα αγαπητοί τηλεθεατές σας παρουσιάζουμε το πιάτο "Κανατάκη". Μαζί μας βρίσκεται η δημιουργός του πρόσφατα βραβευθείσα από την τρομοκρατική οργάνωση "Λευτεριά στη Χοληστερίνη".... -Από τι αποτελείται το πιάτο κυρία Κανατάκη; - Μια μέρα που πεινούσα βρήκα στο σπίτι δύο αυγά, λίγες πατάτες, παστουρμά που είχε φέρει ο θείος Απόστολος από ένα ταξίδι στην Ξάνθη και κάτι μαρούλια. Τα τηγάνισα, έβαλα και τα μαρούλια διάσπαρτα γιατί βοηθούν στην πέψη και ορίστε το βραβευμένο μου δημιούργημα που δεν το λένε "πιάτο Κανατάκη" αλλά "με αγάπη Κανατάκη" ή όπως λένε οι κακεντρεχείς "θάνατος Κανατάκη"
Αυτό είναι που λέμε: γουρουνιά με τσιμένι! Ευτυχώς που κουκκίσατε με χοντρο-ψιλοκομμένο μαϊντανό και ισορροπήσατε το πιάτο. Πάω τώρα αμέσως να χτυπήσω μια τηγανιά αβγά! Στην υγειά σας η σούμα που θα τα συνοδεύσει.
Η Χριστίνα Κανατάκη εργάζεται στην Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης (ΤV100),όπου παρουσιάζει την καθημερινή εκπομπή "ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ "μαζί με τον Χρήστο Δόκαλη Εδώ και ένα χρόνο ανέλαβε beauty editor στο νέο γυναικείο περιοδικό ADORE που κυκλοφορεί μηνιαίως με την εφημερίδα Μακεδονία την πρώτη Κυριακή κάθε μήνα,και γράφει σοβαρά πράγματα. Ίσως κάποια στιγμή σύντομα επιστρέψει και στο ραδιόφωνο...
Το θέμα είναι γιατί μιλάει για τον εαυτό της σε τρίτο πρόσωπο....
Για extra δοση Κανατακη κατω απο τα Τεμπη ζητηστε τη θεα αδερφη μου,Κατερινα, στο μαγαζί της.
19 comments:
Παράφρασις:
Τα αυγά μου πέσανε βαριά
κι ο παστουρμάς μολύβι
μα λέτε κι η αγάπη μου
γι'αυτό ξερνά και σκύβει?
PS: Προς Θεού μαγειρεύεις άψογα! Για να το λέει κι ο Μιχάλης...
Aγαπητέ Άγιε Bασίλη, πρώτα πρώτα θέλω να σε
ευχαριστήσω για το περσινό σου δώρο που ήταν μια
ωραιότατη ρυτίδα στο μεσόφρυδο και έχω να σου πω ότι
αν φέτος επιχειρήσεις να μπεις απ' την καμινάδα μου θ'
ανάψω τζάκι και θα σε κλάψουν οι τάρανδοι.
Kατά τα άλλα, όπως τα ξέρεις. Eτοιμαζόμαστε για
γιορτές καπάκι Xριστούγεννα-Πρωτοχρονιά και θα
περάσουμε κα-τα-πλη-κτι-κά όπως κάθε χρόνο. Tις ημέρες
των παραμονών θα επωφεληθούμε από το συνεχές ωράριο
των καταστημάτων για να ξεχυθούμε σύσσωμοι στα μαγαζιά
και να ψωνίσουμε ό,τι να' ναι και μετά θα κουβαλάμε τα
ό,τι να' ναι μας φορτωμένοι με τις σακουλάρες πάνω
κάτω στη Σκουφά, ψάχνοντας δύο ώρες για ταξί. Όταν
βρούμε ταξί θα σιχτιρίσουμε την ώρα και τη στιγμή που
το βρήκαμε και μπλέξαμε στην κίνηση και γύρω γύρω όλοι
θα κορνάρουν και θα βρίζει ο ένας τον άλλο ένεκα της
ημέρας. Tο βράδυ της παραμονής των Xριστουγέννων, θα
βγούμε έξω για να τιμήσουμε τη γέννηση του Θεανθρώπου
και θα στριμωχτούμε κι εμείς στη φάτνη με τα ζώα,
δηλαδή στο Rex, στην Aθηνών Aρένα, στο Bοτανικό και σε
άλλα μέρη. Kαι θα φοράμε όοολες το «μικρό μαύρο
φόρεμα». Kαι όοοολοι οι άντρες θα καπνίζουν μια
τεράστια γιορτινή πουράκλα που θα βρωμάει και θα
ζέχνει. Ύστερα, αφού χορέψουμε τσιφτετέλι και πιούμε
ό,τι σκατο-ποτό κυκλοφορεί σε μολότοφ στην αγορά, θα
γυρίσουμε στο σπίτι για να ξεράσουμε και να
περιμένουμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Tην παραμονή της Πρωτοχρονιάς θα ξαναξεχυθούμε στα
μαγαζιά να ξαναψωνίσουμε τα ό,τι να 'ναι που
περίσσεψαν απ' τα Xριστούγεννα και θα επιστρέψουμε στα
σπίτια μας πτώματα για να ετοιμαστούμε άρον άρον για
το ρεβεγιόν. Tο πιο ευχάριστο απ' όλα είναι ότι
επιτέλους θα συναντηθούμε όοοοολοι μαζί γιατί θα
εγκλωβιστούμε στο Σύνταγμα και στην Kηφισίας
πρωτοχρονιάτικα και θα καπνίζουμε μέσα στα αυτοκίνητα
με αναμμένο το κλιματιστικό και όλα θα είναι ένα
σίχαμα. Θα είμαστε και εκνευρισμένοι από πριν που
φάγαμε στο σπίτι της μαμάς όπου περάσαμε φριχτά μια
και συγκεντρώθηκε όλη η οικογένεια για να τσακωθεί,
όπως κάθε χρόνο. Eπίσης όπως κάθε χρόνο, το φαγητό θα
είναι χάλια, γιατί το κρέας της γαλοπούλας είναι
απαίσιο και σκληρό και άμα κρυώσει γίνεται σαν
βατραχοπέδιλο. Παρ' όλα αυτά, θα καταβροχθίσουμε τον
άμπακο με έμφαση στη γέμιση και στη βασιλόπιτα και θα
σκάσουμε και μετά θα νυστάζουμε και θα θέλουμε να
χωρίσουμε τους γκόμενούς μας, γιατί φυσικά αυτοί
φταίνε που τραβιόμαστε στη μέση της νύχτας σαν τους
ηλίθιους, και στο μεταξύ όλα τα μαγαζιά θα είναι
γεμάτα από κόσμο που καλωσορίζει το νέο χρόνο με
ξέφρενο ενθουσιασμό, πράγμα το οποίο δεν μπόρεσα ποτέ
να καταλάβω. Aυτό το στίχο «πάει ο παλιός ο χρόνος ας
γιορτάσουμε παιδιά» πρέπει να τον έχει γράψει ο Φόρεστ
Γκαμπ γιατί μόνο αν είσαι ο Φόρεστ Γκαμπ γιορτάζεις
που λιγοστεύει κατά ένα χρόνο η ζωή σου και θα σε φάει
το μαύρο χώμα μια ώρα αρχύτερα. Aυτά. Όσο για το
πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν μας θα το περάσουμε κι αυτό
φα-ντα-στι-κά ξαναζουλιγμένοι στα μπουζούκια ή στα
κουλά κυριλέ κλαμπ με τους πορτιέρηδες Mίστερ Γαμάω
και τις πορτιέρησες Mις Tσιμπούκι, όπου θα πιούμε
πετρέλαιο και θα πάρουμε και μερικά ναρκωτικά για το
καλό. Tην άλλη μέρα θα είμαστε κουρέλια και θα
νομίζουμε ότι έχουμε τυφλωθεί, ωστόσο αργά το μεσημέρι
θα σύρουμε τα κόκαλά μας μέχρι το πατρικό για να
ξαναφάμε με την οικογένεια ό,τι έμεινε απ' το
προηγούμενο βράδυ που η μαμά είχε μαγειρέψει για ένα
λόχο. Mετά θα κάνουμε φύλο και φτερό τη χτεσινή
βασιλόπιτα για να βρούμε το φλουρί που δεν θα βρεθεί
ποτέ γιατί θα το έχει καταπιεί ο παππούς με το πρωινό
του ρόφημα. Tο απόγευμα θα χτυπήσουμε και μια
κατάθλιψη που δεν είμαστε πια παιδιά και τι μαγικά που
ήταν τα Xριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά κάποτε. Kαι
μετά οι γιορτές δεν θα λένε να τελειώσουν γιατί θα
έχουμε και τα Φώτα και του Aϊ Γιαννιού και αϊ σιχτίρι
αγαπητέ Άγιε Bασίλη, σ' αγαπάω, σ' εκτιμάω, αλλά κοίτα
μην τολμήσεις και πλησιάσεις σπίτι μου. Φέτος θέλω
μόνο Kαλικάντζαρους. Tουλάχιστον εκείνοι
αντιμετωπίζουν την τραγωδία των γιορτών
«α-να-τρε-πτι-κά», όπως θα έλεγαν και οι άνθρωποι που
εργάζονται στην τηλεόραση. Kαι τώρα κλείνω γιατί
πρέπει να γράψω και σ' άλλο κουλό άγιο. Σε κάνα μήνα
έχουμε Bαλεντίνο.
Kala kale, den apergeis today?? eisai o apergospasths pou legame? to phres to mail pou sou esteila gia thn apolisi??? merry christmas!
Kala kale, den apergeis today?? eisai o apergospasths pou legame? to phres to mail pou sou esteila gia thn apolisi??? merry christmas!
katalabaa apergeis
τα αυγά σου πέσανε βαριά
γιατί ήτανε μελάτα
έτσι όπως τα κατάφερες
κάτσε και ξαναφάτα
ωωωωωωωωωωωωωωωω
σλουρπ σλουρπ
(κυνηγάω τα σάλια μου)
-st-
εγώ να δεις όταν τα είδα τι έπαθα!
στιχάκια
να το πάρω σαν υπονοούμενο τώρα εγώ αυτό?
moodygirl
ε! όσο να ναι!
υγ αλλιώς θα τρωγα κατι πιο ελαφρύ χθες...
nancy
απεργώ δεν απεργώ το κομπιούτερ το χω κάνει γάντι
υγ πως λέμε έκανα το ακουστικό σκουλαρίκι??
υγ το πήρα
υγ μέχρι που σκέφτηκα να απαντήσω κιόλας!
excellent letter to santa
δεν σας απαντώ μέχρι να γράψετε κάτι δικό σας
υγ αυτό είναι της Μυρτώς, από την Athens Voice
υγ και ούτε καν φετινό!
mad
να σου θυμήσω ότι ο Μιχάλης είπε " μάλλον δεν έχει ιδέα"
υγ αυτό το σκύβει, τι θέλει να πει?
υγ το ξερνά το κατάλαβα....
Τρως ελαφρά βλέπω...
υ.γ. Πέρνα από το blog της Μπουμπούλας.. Έχει κάτι που σου τιαριάζει γάντι...:-)
αν κρίνω από το λακωνικό σχόλιο υπ' αριθμόν 2 στη λίστα, ούτε τα αβγά με παστουρμά μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά το κοινό σας
k.k.m
ίσως δεν έπεσε αρκετό το τσιμένι
υγ τι να πω?
fevis
τρώω ό,τι βρω όταν πεινάω
υγ και μετά γκρινιάζω όταν δεν χάνω κιλά
υγ δηλαδή το βρίσκεις λογικό?
Και τώρα αγαπητοί τηλεθεατές σας παρουσιάζουμε το πιάτο "Κανατάκη". Μαζί μας βρίσκεται η δημιουργός του πρόσφατα βραβευθείσα από την τρομοκρατική οργάνωση "Λευτεριά στη Χοληστερίνη"....
-Από τι αποτελείται το πιάτο κυρία Κανατάκη;
- Μια μέρα που πεινούσα βρήκα στο σπίτι δύο αυγά, λίγες πατάτες, παστουρμά που είχε φέρει ο θείος Απόστολος από ένα ταξίδι στην Ξάνθη και κάτι μαρούλια.
Τα τηγάνισα, έβαλα και τα μαρούλια διάσπαρτα γιατί βοηθούν στην πέψη και ορίστε το βραβευμένο μου δημιούργημα που δεν το λένε "πιάτο Κανατάκη" αλλά "με αγάπη Κανατάκη" ή όπως λένε οι κακεντρεχείς "θάνατος Κανατάκη"
Καλή σου μέρα !
Και έλεγα εγώ τι μυρίζει περίεργα... Οι μασχάλες της tv-star! Τον πούλογλού ;ΡΡΡ
Τι κι αν σας πέσανε βαριά
Με παστουρμά ατσάλι
Η αγάπη όσο κι αν πονά
Ξαναγυρίζει πάλι..
Να σου θυμίσω ότι ο Μιχάλης αστειευόταν. Επίσης ο Μιχάλης είναι blogger χρόνια τώρα :-P
Μέιντει, μέιντει...
μ'έπιασε τσιρλιπιπί...
PS: Έχεις πρόσκληση από μένα για το μπλογοπαίγιο "Τι με μεθά". Καλή επιτυχία εύχομαι. Καλημέρες ;-)
Μετά τον παστουρμά, κανατάκι, η αγάπη σου δεν θα σε περνά για άλλη, απλώς θα πάει γι' άλλα :)
Τα αυγά ανθίσαν σαν τις πασχαλιές
και ο παστουρμάς μυρίζει δυόσμο,
μα η αγάπη μου ξεχνά
πως δεν με αγάπησε ξανά.
Σουρεαλιστής είμαι τι να γραφα?
Καλησπέρα.
Τρελό το ποιηματάκι και η μαγειρική έμπνευση!
Αυτό είναι που λέμε:
γουρουνιά με τσιμένι!
Ευτυχώς που κουκκίσατε με χοντρο-ψιλοκομμένο μαϊντανό και ισορροπήσατε το πιάτο.
Πάω τώρα αμέσως να χτυπήσω μια τηγανιά αβγά!
Στην υγειά σας η σούμα που θα τα συνοδεύσει.
Post a Comment