(No ) Message in a bottle

«Μπορείς να μου βρεις δύο εισιτήρια για την σημερινή συναυλία του Χατζηγιάννη» ρώτησε η φίλη μου στο chat του Facebook

Της εξήγησα ότι μόνο ο Χατζηγιάννης και η Madonna ξεπουλάνε , και πόσες πια φορές να σηκώσεις τα χέρια ψηλά για τους λάθος λόγους και με τρόπο βγήκα από τη δύσκολη θέση

Με ρώτησε τι θα έκανε χωρίς εισιτήριο και της πρότεινα εις ένδειξη διαμαρτυρίας για μια βδομάδα να μην ξαναδιαβάσει τα αγαπημένα της περιοδικά μόδας και αν νόμιζε ότι ήταν απαραίτητο να μην εμφανιστεί σε καμία κοσμική εκδήλωση

Της φάνηκε δίκαιη η συναλλαγή και αλλάξαμε θέμα συζήτησης.


Το πρωί άκουσα έναν ραδιοφωνικό παραγωγό να σχολιάζει το 60τόσο % που σημείωσε το τελευταίο επεισόδιο της Άσχημης ,αλλά καλότυχης και αποκαταστημένης Μαρίας.

Συγκεκριμένα από τα συμφραζόμενα κατάλαβα ότι ο ίδιος ανήκε στο υπόλοιπο 30κάτι που απορούσε μάλιστα με το επίπεδο των λοιπών που «δεν είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν» εκείνη την ώρα, όπως να σώσουν τον πλανήτη, ή να κυνηγήσουν μια πολική αρκούδα με τις θερμοκρασίες που αναπτύσσουν τα κλιματιστικά ή κάτι πιο ενδιαφέρον, από το να προσφέρουν απλόχερα τηλεθέαση σε μια σαπουνόπερα ειδικά με την κούραση που έχουν όλοι μετά από μια κοπιαστική μέρα στη δουλειά .....

Που στο κάτω κάτω τους ξεκουράζει, αφού ούτε καν χρειάζεται κατ ανάγκη να την παρακολουθούν, αλλά να έχουν απλώς ανοιχτή την τηλεόραση




Ήθελά να του τηλεφωνήσω και να του τσιρίξω από την άλλη γραμμή « κι εσύ αν είχες κάτι καλύτερο να κάνεις δεν θα σουν μόνο ραδιοφωνικός παραγωγός» αλλά θυμήθηκα ότι α) έχω τρόπους

Α! Και μεταξύ μας, αν το θυμόμουν ότι το βράδυ της Δευτέρας ήταν ο τελικός της Μαρίας, μπορεί και εγώ η Μαικήνας των Σοφών της Βλαχίας να είχα ανοιχτή την τηλεόραση και ας μην παρακολουθούσα επισταμένως. Ποιός ξέρει?

Όμως προτίμησα αν αυτού την υπέροχη συναυλία σε συσκευασία δώρου Αρβανιτάκη –Γαλάνη στο θέατρο Δάσους.

Το ίδιο βράδι μας βρήκε να τραγουδάμε «τα αγαπημένα» κρατώντας στο χέρι πλαστικά ποτήρια με ζεστό λευκό κρασί. Το είχαμε αφήσει πάνω στα διαζώματα και οι έντονες θερμοκρασίες που αναπτύσσονταν ακόμα στις 21:00 παρά το σούρουπο καταστρατηγούσαν τους 21 βαθμούς Κελσίου στους οποίους όφειλε να σερβιριστεί



Αυτή η μοναδική αίσθηση που σου δημιουργεί η ζέστη που ξερνάει τα διαζώματα το βράδι είναι σχεδόν ισοδύναμη με την προσμονή για μια βραδιά που ίσως ξαναερωτευτείς, θυμηθείς ή αποφασίσεις μια για πάντα να ξεχάσεις.
Φτάνει μόλις μια στιγμή για να πλημμυρίσει ο χώρος από αναμνήσεις που ξαναζωντανεύουν μέσα από δίστιχα και μελωδίες

Την άλλη μέρα βρήκα το μπουκάλι με την ατομική δόση κρασί μέσα στην τσάντα μου.
Σαφής προειδοποίηση ότι αυτή τη φορά όσο και αν έψαχνα δεν θα έβρισκα κανένα ξεχασμένο μύνημα μέσα