Miss Beach.....

Σήμερα, από το απόγευμα και μετά η διάθεσή μου πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Μια στις τόσες μου συμβαίνει και αυτό. Συνήθως χωρίς προφανή αιτία, αρχίζει ύπουλα να μου ροκανίζει τη διάθεση, έως ότου δεν έχω κουράγιο ούτε την φωνή μου να υψώσω( απαραίτητο προσόν, ειδικά αν περιβάλλεσαι από ανθρώπους που με ή χωρίς πρόθεση, στη σπάνε)

Η μαμά μου επιμένει πως έχει να κάνει κάτι με την διατροφή μου, ή με τα βαρομετρικά που είναι χαμηλά, ή με τα ψάρια που δεν έφαγα σήμερα το μεσημέρι, και που θα πάω από σκορβούτο καμιά μέρα.....

Εγώ κάνω πως δεν την ακούω, γιατί αν την ακούσω, θα την ακούσει και εκείνη μετά, και πάει λέγοντας......

Μετά θα με πιάσουν οι τύψεις μου, που πάντα πληρώνουν τη νύφη, αποκλειστικά όσοι δεν φταίνε, γιατί μάλλον τα έχω με τον εαυτό μου.

Εν τω μεταξύ μπαινοβγαίνω σε διάφορα blogs και αφήνω posts με ανάλογη διάθεση, και όχι τίποτα περνάω διπλά μηνύματα για την πάντα κεφάτη τσαπερδόνα, που σήμερα η Τασώ Καββαδία δίπλα της μοιάζει playmate στην γέφυρα της στρίγγλας.

Που παρεμπιπτόντως δεν εξημερώνεται και τόσο εύκολα για να γίνει από Κατερίνα στρίγγλα , Χριστίνα -αρνάκι ( γιατί τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή)

Περιττό να σας πω πως όση ώρα γράφω έχω ακούσει τις εξής best of ατάκες

-Γιατί δεν φάγατε τις φράουλες?

-Γιατί έχει νερά ο νεροχύτης?

- Τι θα φας το βράδυ? ( δεύτερη φορά το ρήμα «τρώω» σε όλες τις πιθανές εγκλίσεις και φωνές....)

Θυμάστε πως βλέπουν οι ανορεξικοί το είδωλό τους στον καθρέφτη, παραμορφωμένο και σκελετωμένο?

Ε! Έτσι κάπως με βλέπει η μαμά μου! Με μόνιμα ανορεξικό βλέμμα.

Σε ένα από αυτά τα blogs λοιπόν, έσκασα το πρώτο χαμόγελο της μεταεκνευρισμένης μου διάθεσης και χάρη σε αυτήν τώρα που τα πα, είμαι η παλιά καλή τσαπερδόνα

Κυρίες και κύριοι η www.unamama.blogspot.com/

Αποθεώστε την!