ένοχη, κύριε δικαστά!

Ότι την αισθάνομαι μια ντροπή που τόσες μέρες λούφαρα, την αισθάνομαι

Κακό πράγμα η ενοχή ρε παιδί μου όμως. Αλλά μόνο για τους ενοχικούς. Αυτούς που την νιώθουν στο πετσί τους. Τους καθαρόαιμους. Αυτούς που αισθάνονται ένοχοι γιατί την έφαγαν την σοκολάτα. Αλλά την έφαγαν και μέχρι τέλους. Και εκείνους που το κάπνισαν το τσιγαράκι, ενώ σκοτώνει. Και δεν το φχαριστήθηκαν κιόλας. Λόγω ενοχής!

Έτσι και γω. Εδώ και μέρες πάω κάτι να γράψω. Μπαίνω στο blog,ελέγχω τα σχόλια, βγαίνω. Πάω να αρχίσω, σταματάω.

Όταν έχω πολλά να γράψω, δεν γράφω τίποτα. Που να αξιολογείς τα σημαντικά. Και αν παραλείψω κάτι? Αν δεν το εξηγήσω όπως του πρέπει?

Και να και η ενοχή, που θα με ξεχάσετε γιατί δεν προσπάθησα!

Τώρα λοιπόν τον έστρωσα τον ελληνικό μου κώλο. Άλλο μεγάλο θέμα ο ελληνικός κώλος. Μην του δώσεις αέρα να στρογγυλοκαθίσει. Απλώνεται κιόλας!

Επισήμως οι διακοπές μου έχουν τελειώσει. Ανεπισήμως μένουν κάποιες υποψίες για άδεια από τη σημαία. ( Νικολάκη παρεμπιπτόντως μήπως να σου τα έπλενα τα χακί, μπας και μας χρειαστούν για καμιά περιπολία, με το καλό?) Τζουπ, και το άλλο ζήτημα. Το στρατιωτικό του Νίκου. Μια ενοχή και ένα κακό που έχουμε και αυτό το ζήτημα να τρέχει.....

Τι κατάλαβα? Άρχισα να μετράω θέματα και ξέχασα που ήθελα να καταλήξω.

Γιατί μήπως ξέρω που θέλω να καταλήξω? Έκπληξη! Πακετάκι με νέες δωροενοχές.

Ενοχές που δεν προσπαθώ όσο πρέπει ,γι αυτό που υποψιάζομαι πως θέλω.

Ενοχές που δεν αισθάνομαι σίγουρη για μένα. Ενοχές που δεν έχω αντίληψη των πραγμάτων όπως ο μέσος άνθρωπος.

Ενοχές για το σοβαρό κείμενο. Δεν μου πάει το σοβαρό. Ξεκάθαρα πράγματα. Μπορώ να τα αντιμετωπίζω όλα με μεγαλύτερη αφέλεια. Προσόν και αυτό. Απλώς το σοβαρό μου προφίλ, δεν ψήνει. Και το δεξί μου επίσης.

Σοβαρές ενοχές. Αναίτιες τις περισσότερες φορές. Χειρότερες από τις άλλες με αιτία.

Απαπα.

Αισθάνομαι ένοχη που έχω ενοχές.

Η χειρότερη όμως ενοχή από όλες , πως θα νομίζετε πως κάτι μου συμβαίνει και παίρνω τη ζωή μου πιο σοβαρά από όσο φαίνεται. Δηλαδή ,κάπως σοβαρά.

Μην ξεγελιέστε.......

Τώρα εγώ φταίω, που και αυτό αξίζει μια ενοχή?

υγ παίζει να μπερδεύω την ενοχή με την ανασφάλεια?

υγ πάλι τα σημαντικά τα άφησα απέξω

υγ ..........μην λέμε συνέχεια τα ίδια......