ατάκα κι επιτόπου

 

 

Εδώ  και καιρό την ψήνω να γράψουμε ένα σενάριο

 « Εγώ συνένοχος σου στα ''Λιονταράκια του Κυρ Ηλία" δε γίνομαι » μου φώναξε, στη σημερινή τελευταία απόπειρα να την πείσω να συμμετάσχει , αγνοώντας πετυχημένες προσπάθειες συναδέρφων με δεύτερα συνθετικά τις λέξεις House, Anatomy ή και Daisies ……

 «Στην τελική ή που θα γίνουμε ρεζίλι, ή ο Ρέππας-Παπαθανασίου »,της εξήγησα

 “Παίρνω τον Παπαθανανασίου γιατί είμαι αξύριστη “μου φώναξε λίγο πριν κλείσουμε.

 «Και να μου μείνει εμένα ο πρώην υπουργός » ρώτησα , ενώ της συνέστησα να μην σπαταλάει τις ατάκες αν είναι να μην τις δούμε με την υπογραφή της On Productions

 Ή ακόμα καλύτερα  θα μπορούσε να τις χρησιμοποιήσει σε κανένα γκόμενο που την πλήγωσε ανεπανόρθωτα,  αφήνοντάς της όμως για πάντα το χάρισμα της ατάκας, όπως θα γινόταν αν η ζωή και οι χωρισμοί ήταν δίκαιοι, ή τους είχαν  εφεύρει οι αδερφοί Γκριμ.

 Προχωρήσαμε με τυχαία σειρά στο επόμενο θέμα 

 Όταν η συζήτηση άρχισε να περιστρέφεται γύρω από τη γενική κατηγορία «οικονομική κρίση» της εξέφρασα  τον φόβο ότι ίσως  εγώ να την ξεκίνησα με τις καθημερινές μου επισκέψεις στο Ζαρα.

Με καθησύχασε λέγοντας μου  «μπα, μάλλον πρόκειται για την κρίση των 30, αλλά δεν

 πείστηκα και της ανακοίνωσα ότι για καλό και για κακό εγώ θα κόψω τα ψώνια με χρυσές πιστωτικές γιατί μου θυμίζουν τα Golden Boys. Τι να κάνω, έχω και καρδιά

 «Μια και το φερε η κουβέντα ,ό,τι Balenciaga και Gucci αγοράστηκε το Σάββατο από την Κορομηλά, θα βρίσκεται το βράδυ στο  πάρτυ στοHotel »

 «Που να βρίσκεις Κυριακάτικα καλό χέρι για πιστολάκι μέσα σε μια ώρα»

 Άσε που αν δεν τελειώσει το Φεστιβάλ επώνυμο ρούχο και μακιγιάζ εγώ δε βάζω

 «Κρίμα γιατί θα είναι ο dj Dimitri from Paris» μου είπε ,αλλά της απάντησα πως εγώ από έλληνες στο Παρίσι μόνο τον Αλιάγα  εμπιστεύομαι, αν και ποτέ δεν μου πολυάρεσε το Μetaxa

  Αν και το βράδυ δεν θα το κουνούσα από το σπίτι, το ξανασκέφτηκα

Δεν θα με πείραζε να χω κι ένα μπουκάλι Μetaxa στοκ στο ντουλάπι.

 Στο κάτω κάτω Χριστούγεννα έρχονται. Γίνονται μελομακάρονα χωρίς κονιάκ?

΄

 

drink to get drunk

«Το βράδυ θα έρθεις στο κάλεσμα της Moet, θες δε θες » φώναξα στη Βάσω.

 

Μου τσίριξε να αφήσω τα πάρτυ και να κυνηγήσω τη διαπίστευση για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου γιατί κι εκεί σαμπάνιες θα σερβίρουν , της απάντησα «το καλό που τους θέλω» γιατί  πίνω μόνο αφρώδη ποτά, και μου συνέστησε να ανοίξω μια κάσα Δουμπιά  για το μάτι.

 

Της είπα να πάει να ντυθεί νοσοκόμα μπας κι εχει καμιά τύχη με τον  Willem Dafoe που είναι ο φετινός προσκεκλημένος του Φεστιβαλ, αν και ευχαριστως θα την φόρτωνα στο Midnight Express του Oliver Stone

Τόσο καιρό άλλωστε  προσπαθεί να με παρασύρει στην Κωσταντινούπολη...

 

Στο κάτω κάτω την υποχρέωσή μου στην τέχνη την ξεχρέωσα το σαββατοκύριακο που με μεγάλη χαρά παρακολούθησα τον Κύριο Επισκοπάκη στο 104 Κέντρο Λόγου και Τέχνης, όταν με αποτελεσματικούς εκβιασμούς βρήκα εισιτήρια για την παράσταση.

Είχα ακούσει ότι η προπώληση των εισητηρίων θα κρατούσε για κανά-δυο μήνες, κι εγώ στην ουρά τόσο ούτε να το σκεφτώ να κάτσω

Εγώ είχα πει στους «υπεύθυνους» να μου βρουν πάση θυσία θέση. Ας ήταν και του Μάινα βρε αδερφέ, εκεί θα τα χαλούσαμε ?

 

Η φίλη μου στο τηλέφωνο συνέχισε να με κατηγορεί αβάσιμα λέγοντας ατάκες του τύπου «ξέρεις τα πάρτι  που θα γίνουν πριν καν τα σκεφτούν οι διοργανωτές»,  αν και στο τέλος παραδέχτηκε ότι τουλάχιστον  ανακουφίζεται στην ιδέα πως κάποια μέρα θα πνιγεί μέσα στο ίδιο της το σάλιο και δεν θα τη βρει κανείς εκτός από μένα που θα την κυνηγάω να πάμε σε κάποιο κοσμικό

 

Κλείσαμε το τηλέφωνο και δώσαμε ραντεβού για το επόμενο Roland Garros που αν μη τι άλλο πληρεί όλα τα κριτήρια