crisis managment

Σε μια κρίση συνείδησης αποφάσισα ότι δεν έχω κάτι σοβαρό να πω ,εκτός ίσως από τα εξής:



Ότι ο νανάκος με εκβιάζει να βάλω το blog του πρώτο στα link μου.Αν φυσικά δεν με πειράζει η νέα διαφημιστική καμπάνια του ΟΑΣ ή ,τελος πάντων, του Jumpo να συνοδεύεται από το νούμερο του κινητού μου τηλεφώνου.... Έχει τον τρόπο του,δεν μπορείς να πεις.

Ή ότι το κεμπάπ του Θανάση στο Μοναστηράκι δεν χωνεύεται ούτε αν καταπιείς και το κουτακι της κοκα κόλα, άσε που έχω την υποψία ότι μόλις το φας ζωντανεύει και ανασυντίθεται, όπως οι χλαπάτσες που πουλάνε οι πλανόδιοι της γύρω περιοχής...


Σίγουρα όμως, ότι από τα τραπεζοδάνεια.,προτιμώ τα τραπεζοκυκλώματα της Fevis . Για καθαρά στατιστικούς λόγους αναφέρω ότι χρειάστηκε να μου επαναλάβει σε τέσσερα διαφορετικά τηλεφωνήματα που βρίσκεται η Νέα Διαγώνιος. Και ,φυσικά,ούτε και τώρα θυμάμαι



Στη Νέα Διαγώνιο συμβαίνει το εξής παράδοξο: Μπορεί εσύ που τρως εκεί, και ο φίλος σου που τρώει στην Διαγώνιο (την παλιά) να μιλάτε στο τηλέφωνο και να ισχυρίζεστε ότι σας σερβίρει ο ίδιος άνθρωπος .Και να έχετε και οι δύο δίκιο.
(αν καταλάβετε τι εννοώ,να με φτύσετε)
(αν πάλι επιμένετε,πετάξτε μου την τούρτα που λέγαμε στο προ-προηγούμενο ποστ...)



Και, ότι τζάμπα ντόρος γίνεται τελικά για το κάπνισμα ,αφού το άγχος μου είναι αυτό που μια μέρα θα με ξεκάνει