Εμένα τα παιχνίδια δεν μου πολυαρέσουν
Άσε που δίπλα μου βρίσκεται το ELLE και το MARIE CLAIRE ( στην σελίδα 123 και τα 2 έχουν διαφημίσεις)
Εγώ τις κρέμες που διαφημίζουν θα τις πάρω.
Που ξέρω ότι δεν είναι κανένα από αυτά τα παιχνίδια που αν δεν κάνεις ό,τι ακριβώς λένε θα σε κυνηγάνε για πάντα τα μαύρα χάλια?
Έλα όμως που κάτι ήθελα και να γράψω για νέα ανάρτηση και το μόνο που μου ερχόταν ήταν Το λεωφορείο ο πόθος, που είδα το βράδυ της Παρασκευής....
Λίγο που δεν έχω τι άλλο να γράψω και όσο να πεις πρέπει, λίγο που κάνω την ανάγκη φιλότιμο θα ακολουθήσω τις προτροπές 3 συνblogers που με καλούν ταυτόχρονα
( να ξέρετε πως αν δεν ήσασταν τρεις και αγαπημένοι,σκατά θα έγραφα)
Από τον blueprints δεν το περίμενα, αλλά και μόνο που με διαβάζει ενώ θα μπορούσε να χαιδεύει τα σκυλιά του, θα δεχτώ την πρόσκληση
Ούτε από την mpoumpoula το πολυπερίμενα, αλλά και μόνο που δεν έχω ακόμα καταλάβει ποια είναι ,θα το παίξω από σεβασμό στην ανικανότητά μου να την ανακαλύψω
Αυτή που μου κανε εντύπωση ότι με κάλεσε σ αυτό το παιχνίδι είναι η koproraptou.
Και άντε να μου πει : Άνοιξε τον Alter στις 15:00, δες τα 5 πρώτα λεπτά της Βάσια Λοη και γράψε τι είπε στα 6, 7,και 8.
Θα γλύτωνα από πολύ κόπο. Αφού μόνο την κάμερα κοιτάει...
ΟΔΗΓΙΕΣ
1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.
Να λοιπόν τι διάβασα από την πέμπτη περίοδο ,έως και την όγδοη:
«Θυμόταν τα διαδοχικά κύματα εκστατικής αισιοδοξίας ( και συνακόλουθης απογοήτευσης) που συνόδεψαν της εισαγωγή της Χλωροπρομαζίνης ,της ψυχοχειρουργικής, του Μίλταουν, του Ρεζερπίν, του Πακατάλ,του Ελ ες ντι, του Τοφρανίλ, του λιθίου, του Εκστασυ, των βήτα αναστολέων, του Ζανάξ, και του Προζάκ- και δεν εξεπλάγη όταν άρχισε να φθίνει ένα μέρος του ζήλου για τη μοριακή βιολογία καθώς πολλοί υπερβολικοί ερευνητικοί ισχυρισμοί δεν τεκμηριώθηκαν ,και οι επιστήμονες άρχισαν ν αναγνωρίζουν ότι ίσως τελικά να μην έχουν εντοπίσει το νοσούν χρωμόσωμα πίσω από κάθε νοσηρή σκέψη. Την προηγούμενη εβδομάδα είχε παρακολουθήσει ένα σεμινάριο χρηματοδοτούμενο από το πανεπιστήμιο όπου κορυφαίοι επιστήμονες παρουσίαζαν την τελευταία λέξη της έρευνας στον Δαλάι Λάμα.. Παρ όλο που δεν τον γοήτευαν καθόλου οι μη υλιστικές θεωρίες ο Μάρσαλ απόλαυσε την απάντηση που έδωσε ο Δαλάι Λάμα, όταν οι επιστήμονες του έδειξαν τις τις πρόσφατες φωτογραφίες μεμονωμένων ατόμων της ύλης, και την αντίδρασή του μπροστά στη βεβαιότητα τους πως δεν υπάρχει τίποτα έξω από την ύλη»
Fevis , stixakia, the wrong guy, oni και ,αν-oni-μοι σειρά σας!
27 comments:
megeia sto neo look sou eipa?
oxi!!
megeia kai polla filia
Pali allages sto template?! Megeies! Eipes na syndiaseis th freskadoura pou sou xarisan oi kremes ths sel.123 tou Marie Claire me mia ananewsh sto blog?
P.S. H8ela na ksera ti allo 8a mporouses na grapseis pou na prologizei ena aplo blogopaixnido an eixes parei estw ena ap th lista twn "drugs" ths 6hs periodou!
P.S.2 Eisai apisteyth!
P.S.3 Ekpomph Ntessys Koubelogiannh R.I.P.
μου άρεσε το βιβλίο,αλλά αν θυμάμαι καλά, ο Νίτσε μου άρεσε πιο πολύ
τώρα με πληγώσατε θανάσιμα!
Να μη γνωρίζετε εσείς πως έχω ήδη παίξει;
υγ
Κοίτα να δεις που το δεύτερο μου βγήκε αβίαστο δεκαπεντασύλλαβο!
...ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ δικαούται ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ , ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΙΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΟΥ .ΣΥΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ .ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟ ΕΝΑΠΟΚΕΙΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ .ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΑΘΗΤΗ ΟΤΙ ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΥΤΑΜΑΡΑ Ή ΤΗΝ ΤΕΜΠΕΛΙΑ , ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ.ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΙΕΤΑΙ ΤΗΝ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ...
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Μάλιστα
Μπαίνω να διαβάσω, μπλε φόντο
Περνάει λίγη ώρα (έχουμε και παιδί να ταΐσουμε), κάνω ανανέωση να αφήσω σχόλιο, άλλο φόντο!!!!
Τι θα γίνει μ' εσένα, καλέ;;
(με τα ρούχα σου ταιριάζεις το template???????
:)))))
Φιλιά, καλή βδομάδα !!!!!
Και εσύ τέκνον Βρούτε?
υ.γ. δικρίνω μια αναποφασιστικότητα σε ότι αφορά το ντεκορ.. Μήπως αύριο να πας για shopping να ηρεμίσεις?
Σαν να μπαίνω σε άλλο site κάθε φορά. Καλό είναι αυτό.
Αλλά τόσο συχνές αλλαγές, εσύ μια παλιά blogger, δεν είναι καλό. Λογικά τώρα θα έπρεπε να έχεις αποφασίσει τι template σου ταιριάζει.
Πάντως και αυτό καλό είναι, αν και το καφέ φόντο, κάτι μου κάνει.
Σιμπιζάκι το 'χετε?
Ντιβανοδιάβασμα βλέπω. Εντάξει, τις διαφημίσεις από τα περιοδικά δεν μας τις βάλατε να τις δούμε, τουλάχιστον τις κοπέλες που τις συνοδεύουν θα μπορούσαμε να τις δούμε;
Απλές αναγνωστικές απορίες.
Enter Paris and his Page, 'bearing flowers and a torch.
Par: Give me thy torch, boy: hence, and stand aloof;
Yet put it out, for I would not be seen.
Under yond yew-trees lay thee all along,
Holding thine ear close to the hollow ground:
So shall no foot upon the churchyard tread,
Being loose, unfirm with digging up of graves,
But thou shalt hear it: whistle then to me,
As signal that thou hear'st something approach.
Give me those flowers. Do as I bid thee; go.
Page: [Aside.] I am almost afraid to stand alone
Here in the churchyard; yet I will adventure.
[Retires]
Par: Sweet flower, with flowers thy bridal bed I strew,
O woe! thy canopy is dust and stones;
Which with sweet water nightly I will dew,
Or, wanting that, with tears distill'd by moans:
The obsequies that I for thee will keep
Nightly shall be to strew thy grave and weep.
[The Page whistles.]
The boy gives warning something doth approach.
What cursed foot wanders this way to-night,
To cross my obsequies and true love's rite?
What! with a torch?—muffle me, night, awhile.
[Retires]
Enter Romeo and Balthasar, with a torch, mattock
Rom: Give me that mattock, and the wrenching iron.
Hold, take this letter; early in the morning
See thou deliver it to my lord and father.
Give me the light: upon thy life I charge thee,
Whate'er thou hear'st or seest, stand all aloof,
And do not interrupt me in my course.
Why I descend into this bed of death,
Is partly, to behold my lady's face;
But chiefly to take thence from her dead finger
A precious ring, a ring that I must use
In dear employment: therefore hence, be gone;
But, if thou, jealous, dost return to pry
In what I further shall intend to do,
By heaven, I will tear thee joint by joint,
And strew this hungry churchyard with thy limbs.
The time and my intents are savage-wild,
More fierce and more inexorable far
Than empty tigers or the roaring sea.
Bal: I will be gone, sir, and not trouble you.
Rom: So shalt thou show me friendship. Take thou that:
Live, and be prosperous; and farewell, good fellow.
Bal: [Aside.] For all this same, I'll hide me here about:
His looks I fear, and his intents I doubt.
[Retires]
Mon: Thou detestable maw, thou womb of death,
Gorg'd with the dearest morsel of the earth,
Thus I enforce thy rotten jaws to open,
[Opens the tomb.]
And, in despite, I'll cram thee with more food!
Par: This is that banish'd haughty Montague,
That murder'd my love's cousin, with which grief
It is supposed the fair creature died;
And here is come to do some villanous shame
To the dead bodies: I will apprehend him.--
[Comes forward.]
Stop thy unhallow'd toil, vile Montague,
Can vengeance be pursu'd further than death?
Condemned villain, I do apprehend thee:
Obey, and go with me; for thou must die.
Rom: I must, indeed; and therefore came I hither.
Good gentle youth, tempt not a desperate man;
Fly hence and leave me: think upon these gone;
Let them affright thee. I beseech thee, youth,
Put not another sin upon my head
By urging me to fury: O! be gone:
By heaven, I love thee better than myself.
For I come hither arm'd against myself:
Stay not, be gone; live, and hereafter say
A madman's mercy bade thee run away.
Par: I do defy thy conjurations,
And apprehend thee for a felon here.
Rom: Wilt thou provoke me? then have at thee, boy! [They fight.]
Page: O Lord! they fight: I will go call the watch.
Exit
Par: [Falls.] O, I am slain!—If thou be merciful,
Open the tomb, lay me with Juliet [Dies]
Rom: In faith, I will. Let me peruse this face:
Mercutio's kinsman, noble County Paris!
What said my man when my betossed soul
Did not attend him as we rode? I think
He told me Paris should have married Juliet:
Said he not so? or did I dream it so?
Or am I mad, hearing him talk of Juliet,
To think it was so? O! give me thy hand,
One writ with me in sour misfortune's book:
I'll bury thee in a triumphant grave;
A grave? O, no! a lanthorn, slaughtered youth,
For here lies Juliet, and her beauty makes
This vault a feasting presence full of light.
Death, lie thou there, by a dead man interr'd,
[Laying Paris in the tomb.
How oft when men are at the point of death
Have they been merry! which their keepers call
A lightning before death: O! how may I
Call this a lightning? O my love! my wife!
Death, that hath suck'd the honey of thy breath,
Hath had no power yet upon thy beauty:
Thou art not conquer'd; beauty's ensign yet
Is crimson in thy lips and in thy cheeks,
And death's pale flag is not advanced there.
Tybalt, liest thou there in thy bloody sheet?
O! what more favour can I do to thee,
Than with that hand that cut thy youth in twain
To sunder his that was thine enemy?
Forgive me, cousin! Ah! dear Juliet,
Why art thou yet so fair? Shall I believe
That unsubstantial Death is amorous,
And that the lean abhorred monster keeps
Thee here in dark to be his paramour?
For fear of that I still will stay with thee,
And never from this palace of dim night
Depart again: here, here will I remain
With worms that are thy chambermaids; O! here
Will I set up my everlasting rest,
And shake the yoke of inauspicious stars
From this world-wearied flesh. Eyes, look your last!
Arms, take your last embrace! and, lips, O you
The doors of breath, seal with a righteous kiss
A dateless bargain to engrossing death!
Come, bitter conduct, come, unsavoury guide!
Thou desperate pilot, now at once run on
The dashing rocks thy sea-sick weary bark!
Here's to my love! [Drinks.] O true apothecary!
Thy drugs are quick. Thus with a kiss I die.
[Dies.]
Enter, at the other end of the Churchyard, Friar Laurence, with a lanthom, crow, and spade.
Fri. L: Saint Francis be my speed! how oft tonight
Have my old feet stumbled at graves! Who's there?
Bal: Here's one, a friend, and one that knows you well.
Fri. L: Bliss be upon you! Tell me, good my friend,
What torch is yond, that vainly lends his light
To grubs and eyeless skulls? as I discern,
It burneth in the Capel's monument.
Bal: It doth so, holy sir; and there's my master,
One that you love.
Fri. L: Who is it?
Bal: Romeo,
Fri. L: How long hath he been there?
Bal: Full half an hour.
Fri. L: Go with me to the vault.
Bal: I dare not, sir.
My master knows not but I am gone hence;
And fearfully did menace me with death
If I did stay to look on his intents.
Fri. L: Stay then, I'll go alone. Fear comes upon me;
O! much I fear some ill unlucky thing.
Bal: As I did sleep under this yew-tree here,
I dreamt my master and another fought,
And that my master slew him.
Fri. L: [Advances.] Romeo!
Alack, alack! what blood is this which stains
The stony entrance of this sepulchre?
What mean these masterless and gory swords
To lie discoloured by this place of peace?
Enters the tomb.
Romeo! O, pale! Who else? what! Paris too?
And steep'd in blood? Ah! what an unkind hour
Is guilty of this lamentable chance.
The lady stirs. [Juliet wakes.
Jul: O, comfortable friar! where is my lord?
I do remember well where I should be,
And there I am. Where is my Romeo?
[Noise within.]
Fri. L: I hear some noise. Lady, come from that nest
Of death, contagion, and unnatural sleep:
A greater power than we can contradict
Hath thwarted our intents: come, come away.
Thy husband in thy bosom there lies dead;
And Paris too: come, I'll dispose of thee
Among a sisterhood of holy nuns.
Stay not to question, for the watch is coming;
Come, go, good Juliet.
[Noise again.]
I dare no longer stay.
Jul: Go, get thee hence, for I will not away.
Exit Friar Laurence.
What's here? a cup, clos'd in my true love's hand?
Poison, I see, hath been his timeless end.
O churl! drunk all, and left no friendly drop
To help me after! I will kiss thy lips;
Haply, some poison yet doth hang on them,
To make me die with a restorative. [Kisses him.
Thy lips are warm!
First Watch: [Within.] Lead, boy: which way?
Jul: Yea, noise? then I'll be brief. O happy dagger!
[Snatching Romeo's dagger.]
This is thy sheath; [Stabs herself.] there rest,
and let me die.
[Falls on Romeo's body and dies.]
Enter Watch, with the Page of Paris.
Page: This is the place; there where the torch doth burn.
First Watch: The ground is bloody; search about the churchyard.
Go, some of you; whoe'er you find, attach.
[Exeunt some of the Watch.]
Pitiful sight! here lies the county slain,
And Juliet bleeding, warm, and newly dead,
Who here hath lain these two days buried.
Go, tell the prince, run to the Capulets,
Raise up the Montagues, some others search:
Exeunt others of the Watch.
We see the ground whereon these woes do lie;
But the true ground of all these piteous woes
We cannot without circumstance descry.
Re-enter some of the Watch, with Balthasar.]
Sec Watch: Here's Romeo's man; we found him in the churchyard.
First Watch: Hold him in safety, till the prince come hither.
Re-enter other of the Watch, with Friar Laurence.
Third Watch: Here is a friar, that trembles,
sighs, and weeps;
We took this mattock and this spade from him,
As he was coming from this churchyard side.
First Watch: A great suspicion: stay the friar too.
Enter the Prince and attendants.
Prince: What misadventure is so early up,
That calls our person from our morning's rest?
Enter Capulet, Lady Capulet, and others.
Cap: What should it be, that they so shriek abroad?
Lady Cap: The people in the street cry Romeo,
Some Juliet, and some Paris; and all run
With open outcry toward our monument.
Prince: What fear is this which startles in our ears?
First Watch: Sovereign, here lies the County Paris slain;
And Romeo dead; and Juliet, dead before,
Warm and new kill'd.
Prince: Search, seek, and know how this foul
murder comes.
First Watch: Here is a friar, and slaughter'd Romeo's man;
With instruments upon them, fit to open
These dead men's tombs.
Cap: O, heaven!—O wife! look how our daughter bleeds!
This dagger hath mista'en!—for, lo, his house
Is empty on the back of Montague—
And is mis-sheathed in my daughter's bosom.
Lady Cap: O me! this sight of death is as a bell,
That warns my old age to a sepulchre.
Enter Montague and others.
Prince: Come, Montague: for thou art early up,
To see thy son and heir more early down.
Mon: Alas! my liege, my wife is dead tonight;
Grief of my son's exile hath stopp'd her breath.
What further woe conspires against mine age?
Prince: Look, and thou shalt see.
Mon: O thou untaught! what manners is in this,
To press before thy father to a grave?
Prince: Seal up the mouth of outrage for a while,
Till we can clear these ambiguities,
And know their spring, their head, their true descent;
And then will I be general of your woes,
And lead you even to death: meantime forbear,
And let mischance be slave to patience.
Bring forth the parties of suspicion.
Fri. L: I am the greatest, able to do least,
Yet most suspected, as the time and place
Doth make against me, of this direful murder;
And here I stand, both to impeach and purge
Myself condemned and myself excus'd.
Prince: Then say at once what thou dost know in this.
Fri. L: I will be brief, for my short date of breath
Is not so long as is a tedious tale.
Romeo, there dead, was husband to that Juliet;
And she, there dead, that Romeo's faithful wife:
I married them; and their stolen marriage-day
Was Tybalt's doomsday, whose untimely death
Banish'd the new-made bridegroom from this city;
For whom, and not for Tybalt, Juliet pin'd.
You, to remove that siege of grief from her,
Betroth'd, and would have married her perforce,
To County Paris: then comes she to me,
And, with wild looks bid me devise some mean
To rid her from this second marriage,
Or in my cell there would she kill herself.
Then gave I her.—so tutor'd by my art,--
A sleeping potion; which so took effect
As I intended, for it wrought on her
The form of death: meantime I writ to Romeo
That he should hither come as this dire night,
To help to take her from her borrow'd grave,
Being the time the potion's force should cease.
But he which bore my letter, Friar John,
Was stay'd by accident, and yesternight
Return'd my letter back. Then, all alone,
At the prefixed hour of her waking,
Came I to take her from her kindred's vault,
Meaning to keep her closely at my cell,
Till I conveniently could send to Romeo:
But, when I came,—some minute ere the time
Of her awakening,—here untimely lay
The noble Paris and true Romeo dead.
She wakes; and I entreated her come forth,
And bear this work of heaven with patience;
But then a noise did scare me from the tomb,
And she, too desperate, would not go with me,
But, as it seems, did violence on herself.
All this I know; and to the marriage
Her nurse is privy: and, if aught in this
Miscarried by my fault, let my old life
Be sacrific'd, some hour before his time,
Unto the rigour of severest law.
Prince: We still have known thee for a holy man.
Where's Romeo's man? what can he say in this?
Bal: I brought my master news of Juliet's death;
And then in post he came from Mantua
To this same place, to this same monument.
This letter he early bid me give his father,
And threaten'd me with death, going In the vault,
If I departed not and left him there.
Prince: Give me the letter; I will look on it.
Where is the county's page that rais'd the watch?
Sirrah, what made your master in this place?
Page: He came with flowers to strew his lady's grave,
And bid me stand aloof, and so I did;
Anon, comes one with light to ope the tomb;
And by and by my master drew on him;
And then I ran away to call the watch.
Prince: This letter doth make good the friar's words,
Their course of love, the tidings of her death:
And here he writes that he did buy a poison
Of a poor 'pothecary, and therewithal
Came to this vault to die, and lie with Juliet.
Where be these enemies?—Capulet! Montague!
See what a scourge is laid upon your hate,
That heaven finds means to kill your joys with love;
And I, for winking at your discords too,
Have lost a brace of kinsmen: all are punish'd.
Cap: O brother Montague' give me thy hand:
This is my daughter's jointure, for no more
Can I demand.
Mon: But I can give thee more;
For I will raise her statue in pure gold;
That while Verona by that name is known,
There shall no figure at such rate be set
As that of true and faithful Juliet.
Cap: As rich shall Romeo by his lady lie;
Poor sacrifices of our enmity!
Prince: A glooming peace this morning with it brings;
The sun, for sorrow, will not show his head:
Go hence, to have more talk of these sad things:
Some shall be pardon'd, and some punished
For never was a story of more woe
Than this of Juliet and her Romeo
ROMEO AND JULIET
Γεννιέσαι - πληρώνεις, πεθαίνεις - πληρώνεις,
πληρώνεις για ό,τι αγαπάς.
Τους πάντες πληρώνεις, τα πάντα πληρώνεις,
πληρώνεις χωρίς να χρωστάς,
μέχρι που κάτω τα βροντάς και δηλώνεις:
Δηλώνεις τρελός και τελειώνεις
κι απ' όλους κι απ' όλα γλιτώνεις.
Γεννιέσαι - πληρώνεις, πεθαίνεις - πληρώνεις,
πληρώνεις και όταν πονάς.
Τα έχεις - λαδώνεις, δεν τα 'χεις - πληρώνεις,
πληρώνεις και πάντα χρωστάς,
μέχρι που κάτω τα βροντάς και δηλώνεις:
Δηλώνεις τρελός και τελειώνεις
κι απ' όλους κι απ' όλα γλιτώνεις.
KAΛΟ " ΚΑΝΑΤΩ "!!!
σμουτσ... είδες τελικά; δεν ήταν και τόσο δύσκολο
υ.γ.: πρέπει να καταλήξεις κάπου στο νέο λουκ του μαγαζιού σου...
Καλησπέρα Χριστίνα και με γεια το νέο λουκ, αν και -ειλικρινής ως συνήθως- το προηγούμενο μου άρεσε περισσότερο...
Όχι ότι αυτό είναι άσχημο, αλλά λέμε...
Τι έγεινε; μαράθηκε το κόκκινο;..:):)
ωραίο παιχνιδάκι.. είδα πολλά βιβλία που δε γνωριζα..:):)
..στο ντιβάνι ολοταχώς..:):)
Την καληνύχτα μου:):)
από το ντιβάνι μπρος στην τιβι, στο κρεβάτι με το ντιβανι στο χέρι....
καλη εβδομάδα! ;-)
Φιλιά
Καλή εβδομάδα κι από μένα... με περισσότερα βιβλία.:-)
εεε... τι βιβλία είναι αυτά που διαβάζεις παιδί μου, σε χαλάνε αυτά...χιχι, Φιλιά τσάπερ, καλή εβδομάδα
Έχω μείνει αβαβά!
ΥΓ.: Είδες που γκρίνιαζες; Μια χαρά σου ‘κατσε ο Γιάλομ! Και εις ανώτερα!
Υγ: Φιλάκια!
Μη χαίρεσαι γειτόνισσα
που έβαλα καινούργια,
εμένα θα παλιώσουνε
κι εσέ θα 'ναι καινούργια!
Χμ! Δεν μ' αρέσει καθόλου το καφέ.
Υγ. Δεν μ' αρέσουν καθόλου τα πράσινα γράμματα πάνω στο καφέ.
Υγ. Καθόλου!
Υγ. Μα καθόλου λέμε!
Apofasise gia to xroma!! Afto to skatouli, den ksero kata poso einai oraio......... DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD DVD
Μα καλά, όλοι Yalom διαβάζετε πια? Κουλτουριάρηδες! Συγχίστηκα. Και βγάλε αυτό το σκατουλί χρώμα. Αμάν (νεύρα). Τελικά κανείς δε γλίτωσε από αυτό το παιχνίδι (εγώ φταίω που το έριξα στην mpoumpoula)
PS: Καλή εβδομάδα τρελοκόριστο ;-)
Αγαπητή κυρία Κανάτα!
Είστε παντρεμένή;
Πόσω χρονών είστε;
Πως το παιζετς;
Τι παριστάνετε;
Αγαπητο μου κανατακι. Μπηκα κι εγω .. ειδα την καινουργια ταπετσαρια και νομιζω οτι δε σας ταιριαζει στο στυλ. ΕΙναι γεροντιστικο χρωμα κι εσυ εισαι ενα δροσερο κοριτσακι. Συμφωνω με τον τρελλογιατρο στο χαρακτηρισμο του χρωματος. Το προχτσινο κοκκινο σου πηγαινε πιο πολυ. Πλακα πλακα εδω και δυο βδομαδες κανω δοκιμες να αλλαξω κι εγω απλα γιατι βαρεθηκα τα ιδια και τα ιδια το πρασινο με το ροζ παραφορεθηκε. Χαιρετισμους καλο μου
Είστε παντρεμένή;
ΑΝΥΠΑΝΤΡΗ ΕΙΝΑΙ.ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ; ΤΡΕΛΟΣ ΕΙΝΑΙ.ΚΛΑΥΤΕΡΑ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ.
Πως το παιζετς;
ΑΣΤΟ
Τι παριστάνετε;
ΤΗΝ ΑΘΩΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ , ΤΗΝ ΤΡΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥΛΗΘΕΙ.
ΟΙ "ΦΙΛΕΣ" ΤΗΣ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΛΟ ΚΑΛΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ .
ΔΕΣ fevis: ΝΑ ΦΤΥΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ , ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΛΕΣ , ΝΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΔΗΘΕΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΣΙΓΚΛΑΣ.
ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ.
ΟΤΑΝ ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ.
Βρε σουξέ με τούς anonymous αυτό το κορίτσι...
(Έτσι είναι, άμα είσαι eponymos, τους τραβάς ρε παιδί μου)
Να το προσέξεις μόνο, και η Μπρίτνευ έτσι ξεκίνησε...
looooooooooool
ego se pantreyomai pantos,an thes.
και εσυ Yalom ?? Και εγω :) Φιλιά!
Post a Comment