Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα

όπως κάθε θεσσαλονικιός που σέβεται την παραμονή του στην πρωτεύουσα,γιατί τι θα χουμε να πούμε όταν γυρίσουμε πίσω, έτσι και μεις χθες πήγαμε να δούμε θέατρο

την υποχρέσωη μας στην εναλλακτική σκηνοθεσία την βγάλαμε και με το παραπάνω στην "κατσαρίδα" κι έτσι παραδοθήκαμε χωρίς ενοχές στο εμπορικό θέατρο.

σας ανακοινώνω ,λοιπόν, έχοντας πλήρη επίγνωση του σοβαρού της κατάστασης ότι είδαμε Κιμούλη ( παρακαλώ να κριθώ με επιείκια )

εγώ τον Κιμούλη τον έχω ξαναδεί σε κλασσικό ρεπερτόριο, αλλά λίγο που χώρισε την Ζορμπαλά για την Δαμανάκη, λίγο που ο συνασπισμός δεν με εκφράζει ,δεν μου πολυάρεσε

Το καλοκαίρι βέβαια που τον φιλοξένησα στην εκπομπή μου,κατάλαβα γιατί τον βρίσκουν γοητευτικό,αλλά πάλι δεν μου άρεσε.

Την παρασταση την παρακολούθησα ευχάριστα ,αν και παρα λίγο να μου κάτσει βαριά, εξαιτίας του μισού κιλού παστέλι που κατανάλωσα στο διάλειμμα και ενός καυγά που πάτησα με τον Νίκο ,για τον άστατο χαρακτήρα της Ρίτα και τον δικό μου τον ξεροκέφαλο.

Υπήρχε και ένας εξτρά βαθμός δυσκολίας, γιατί η Παπουτσάκη κόντεψε να μας τρελάνει αλλάζοντας διαρκώς ρούχα. Ειχα και τον νου μου, μπας και την ερωτευτεί ο Νίκος,γιατί αυτά συμβαίνουν μια στα νιάτα και μια στα γεράματα....

Στο τέλος φύγαμε χαρούμενοι και ήσυχοι που η κομμωτρια-αινστάιν τα κατάφερε και έγινε κοινωνός στον κόσμο του πνεύματος.

Και που ο ξοφλημένος καθηγητής συνάντησε την Ρίτα πριν τον προλάβει η κύρωση ήπατος