Look who s talking

Όπως κάθε blogger που σέβεται τον ιστότοπό του, έτσι και γω αποφάσισα να γράψω πως πέρασα τις διακοπές μου
Μετά σκέφτηκα πως αυτό μου θυμίζει θέμα έκθεσης, με στένεψε η ιδέα της μαθητικής ποδιάς, είχα πάθει πρόσφατα και μια ρήξη αμφιβληστροειδούς γιατί εξαναγκάστηκα ένα ολόκληρο μεσημέρι να παρακολουθήσω το τελευταίο επεισόδιο του Δεληγιάννειου Παρθεναγωγείου, αποφεύγοντας τις περιττές κινήσεις να φτάσω το τηλεκοντρόλ μια και ζεσταινόμουν ε ,δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος
ξενέρωσα με την ιδέα ....

Η αλήθεια είναι ότι αυτό το καλοκαίρι ,εκείνο που με εντυπωσίασε –εκτός από το editorial του Κωστόπουλου στο Nitro- περισσότερο από τις διακοπές που ούτως ή άλλως εξαφανίστηκαν με ταχύτητα ανάλογη του Flash Gordon, είναι άλλο.
Πώς αντιμετωπίζουν οι μέλλοντες πατέρες την εγκυμοσύνη, που όσο να πεις σου αφήνει και κάτι να παίζεις για τα επόμενα χρόνια...

Ειδικά αν σκεφτείς πως μιλάνε για το ευτυχές γεγονός ,σαν να πρόκειται οι ίδιοι να φάνε την επισκληρίδιο ή να τους γίνει το μουνί –καπέλο όπως γλαφυρά θα τοποθετούνταν όλα τα ανδρικά περιοδικά επί του θέματος ( και σε αυτό το σημείο ήδη ακούω το ενθουσιώδες χειροκρότημα του stixakia για το βάπτισμα μου στην σύγχρονη λογοτεχνία... )

Και όσο και να θες να το βρεις «γλυκό» σου φαίνεται κάπως παράξενο να αναφέρεται ο μέλλων πατέρας στο ευτυχές γεγονός με ατάκες του τύπου «όταν γεννήσουμε θα το θηλάσουμε» λες και στον επόμενο λόξιγκα από την πολύ μπύρα θα πεταχτεί μέσα από το στομάχι του ένα μωρό….

Θα υπερθεμάτιζα αλλά ως ενός ικανοποιητικού σημείου το κατανοώ, ή κάνω ότι το κατανοώ, ή δεν θέλω να πω και μεγάλα λόγια μήπως και χρειαστεί να τα κάνω γαργάρα