26 June 2008

thought of the day

«Πότε θα πάρουμε επιτέλους τους δρόμους» με ρώτησε η αγαπημένη μου φίλη από την άλλη άκρη της γραμμής, ακριβώς την στιγμή που σκεφτόμουν πότε επιτέλους θα συμμαζευτώ....

«Σύντομα» της απάντησα. Οι δρόμοι είναι το φυσικό μας περιβάλλον. Ο δικός μας βιότοπος..

Νομίζω ότι τελευταία έχω χάσει τον συγγραφικό μου οίστρο.
Ή το χιούμορ μου.
Ή και τα δύο , τέλος πάντων, γιατί ποτέ δεν ήμουν καλή στο να διαλέγω.
Και επειδή το έχω καταλάβει και το έχω σχεδόν αποδεχτεί, τον τελευταίο καιρό εφαρμόζω το εξής τρυκ:
Επειδή και 50% πιθανότητες να χω να κάνω τη σωστή επιλογή, η λάθος θα μου την έχει στημένη, σκέφτομαι τι θα διάλεγα και τελικά επιλέγω το αντίθετο.
Έτσι συνήθως πέφτω μέσα και στις λίγες υποθετικές περιπτώσεις που θα πέσω έξω με έχω ξεγελάσει και δεν πιάνει, γιατί σκέφτομαι ότι θα είχα δίκιο.

Μετά την παραπάνω παράγραφο φυσικά επιβεβαιώνονται όλες οι υποθέσεις για τις γκόμενες που άλλα σκέφτονται, άλλα λένε και φυσικά άλλα τελικά κάνουν.

Νομίζω ότι έχω ανάγκη από εμπνευστικούς ανθρώπους .
Όλοι έχουμε
Από ανοιχτά μυαλά. Από προοπτικές και άλλη οπτική γωνία. Από αυτούς που αμπελοφιλοσοφούν.
Από αυτούς που λάμπουν. Που επιλέγουν βάση ενστίκτου και τολμούν . Που επηρεάζουν τις επιλογές μας
Που σε κάνουν να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι.

Δεν το συζητάω κάν , αν όλα αυτά θα επιβεβαιωθούν

Ονειρέψου εσύ και ποσώς θα σε ενδιαφέρει τι θα γίνει μετά.

Αυτά

Είπαμε. Σήμερα δεν έχω οίστρο

Ή χιούμορ



Υγ και μην μου την πέσετε. Ότι δεν είμαι καλά . Μια χαρά είμαι

Υγ Ε, επιτέλους όμως

Υγ Εμπνεύστε με!

8 comments:

Jimmy Rose said...

Σταυρώστε με, σταυρώστε με,
στα χέρια σας σηκώστε με!!!
Καλημέρα.

Dr_MAD said...

Αντε σήκω να πάμε Ναυαγό να πιούμε ένα μοχίτο να ΣΕ δώσω έμπνευση

PS: H μήπως αυτό εννοούσες όταν έλεγες "μη μου την πέσετε"?

Εχω καιρό να σου κάνω αφιέρωμα. Νομίζω ήρθε η ώρα (ασε που δε μπορώ να αγοράσω και τη φωτό για το γκρουπ στο μάπαμπουκ ο ξεφτίλας)

patsiouri said...

Σου'χω καλοκαιρινό δωράκι,
http://mkka.blogspot.com/2008/06/blog-post_03.html

καλή τύχη στην αναζήτηση της χαμένης σου έμπνευσης εν Χριστώ αδελφή μου...
(Τα comments κοίτα, είναι όλα τα λεφτά!)

revqueer said...

Σου στέλνω ραδιοκύματα έμπνευσης. Με λαμβάνεις;

oKyrios said...

Όοου σόρρυ...
...ήταν τυχαίο...ήταν μοιραίο.

Κι όμως ΕΣΕΙΣ με εμπνεύσατε, υπάρχει και απόδειξις.

το αντίθετο είναι λίγο δύσκολο να συμβεί.Δε φταίτε όμως εσείς, μάλλον... η πόλις

So_Far said...

Συγνώμη βρε Χριστίνα, αλλά το ανθρακί χρώμα καλοκαιριάτικα, γιατί ;;;
*
Γράφεις και πολύ σωστά θα έλεγα :

Νομίζω ότι έχω ανάγκη από εμπνευστικούς ανθρώπους .
Όλοι έχουμε
Από ανοιχτά μυαλά. Από προοπτικές και άλλη οπτική γωνία. Από αυτούς που αμπελοφιλοσοφούν.
Από αυτούς που λάμπουν. Που επιλέγουν βάση ενστίκτου και τολμούν . Που επηρεάζουν τις επιλογές μας
Που σε κάνουν να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι.


Απαντώ: μέχρι τα 30 άντε 35 κάτι γίνεται, μετά ο σώζων εαυτώ σωθήτω...

ΠΑΥΛΟΣ said...

Μα εσύ είσαι η έμπνευσή μας!!!

kanataki said...

pavlos
you spoke the truth, darling
ps at last


so far
παλι μόνη μου πρέπει να κάνω τη βρώμικη δουλεια???
υγ είδες? το άλλαξα


okyrie
μα κι εσείς να την προδίδετε πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις?
υγ αλλά αφού εγώ λάλησα 20 τρεις?


revqueer
λίγο το μηδέν???


patsiouri
καλύτερο και από έμπνευση


mad
χαίρομαι όταν καταλαβαίνετε τη θέση σας πριν καν μπω στον κόπο να την εξηγήσω

υγ αγόρασέ με τώρα!


jimmy rose
χαίρομαι που με αντιμετωπίζετε όπως ακριβώς πρέπει!


an-lu
και πολύ μου πέφτει